Op de tast

En er was duisternis
in de schaduw van het zilveren bladerbaldakijn 
dat als geweven sterrennevel 
om hem heen zweefde 

Zachtjes bloeit hij in de vroege maanden
vaag achter de vale ochtendmist 
Terwijl de anderen nog slapen, verkleumd 
        takjes dicht tegen elkaar
        rillend in het prille jaar
ontwaakt hij in de grauwe kaalte

In het begin
toen de boom zichzelf schiep uit nieuwsgierigheid
onder luid gekraak oprijzend uit de aarde
scheurden de takken de hemel langzaam open
waarna de gebroken leegte
heelde als de korst op de stam 

Soms lijkt het alsof daar de lucht voorgoed
door een bliksemschicht is getroffen

Zijn vertakkingen tasten de atmosfeer af
en trekken zich als krachtige armen op 
aan het verlangen naar onontdekte jaarringen 
van het nog onverbasterde kosmosbos

Daar waar het nog nooit geen nacht is geweest
        onbekend, hoog gegrepen
krast een curieuze tak kiertjes in de donkerte
waar stralen verlegen doorheen schemeren
De nacht komt voor de dag
Wat niet was, wordt verblind
En er was licht

Gina Gooossens